|
BİZLER; GECE İNSANLARIYIZ. SİZLER UYURKEN BİZ İÇİMİZDEKİ ATEŞLE, YENİYİ HİÇ DENENMEMİŞİ KEŞFETMEK İSTERİZ... SÖZCÜKLERDEN, SESLERDEN, YÜZLERDEN ESİNLENİRİZ. SIRADAN BİR SÖZ, BİR BAKIŞ, BİR SES BİZİM İÇİN KOSKOCAMAN BİR RESME DÖNÜŞEBİLİR. HAYAT OLDUĞU HALİYLE YETMEZ BİZE. GERÇEKLERİ DÜŞLER, DÜŞLERDE GERÇEKLERİ KOVALARIZ. BİZLER; ATOMU YENİDEN PARÇALAMAZ, KITALARI YENİDEN KEŞFETMEZ YA DA FİZİĞE YENİ KURAMLAR EKLEMEYİZ. BİZİM İÇİN MADDE-MANA İLİŞKİSİNİ DOĞRU YORUMLAMAK ASIL HEDEFTİR. BUNUN İÇİN TEK BİR YETENEĞE SAHİBİZ: TUTKUYLA MERAK ETMEK. BU MERAKLA DÜŞLERİMİZDE ATOMU KAÇ KERE PARÇALAMIŞ, KAYIP KITA ATLANTİS’E GİTMİŞ VE KARA DELİKLERDEN DÖNMÜŞLÜĞÜMÜZ VARDIR. BİZLER; ŞAPKADAN TAVŞAN ÇIKARTIRIZ HEP. SONRA ONU TAKİP EDERİZ NEREYE GÖTÜRECEK DİYE. ŞAPKASINDA DÜŞLERİ OLAN VE ONUN PEŞİNDEN; ZİHİNLERDEN ZİHİNLERE DOLAŞAN MODERN ZAMANLARIN DÜŞPERESTLERİYİZ BİZ. GERÇEĞE DÜŞ ETKİSİ KATAR, DÜŞLERİ GERÇEK KILARIZ. BİZLER İÇİN; DÜŞÜN BİTTİĞİ YERDE GERÇEK BAŞLAMAZ. NE DÜŞ GERÇEKTEN AYRILIR NE DE GERÇEK DÜŞTEN. AYAKLARI YERE BASAN AMA HER AN AYAKLARIYERDEN KESİLECEKMİŞ GİBİ YAŞAYAN, KİMSENİN GİTMEYE CESARET VE HAYAL DAHİ EDEMEDİĞİ UÇURUMLARDA DOLAŞAN, VAKTİ GELDİĞİNDE O UÇSUZ BUCAKSIZ DÜŞLER DİYARINDAN DÖNEN İNSANLARIZ HER BİRİMİZ. SINIRLARDA YAŞARIZ, SINIRSIZCA. DÜŞMEMİZ AN MESELESİDİR. AMA DÜŞSEK DE DÜŞ OLUR, HİÇBİR ZAMAN YOK OLMAYIZ... BİZLER; ISTIRABIN HER ÇEŞİDİNİ TATMIŞ KAHRAMANLARIZ! ACI ÇEKMEDEN KAZANILAN BAŞARILARIN GELİP GEÇİCİ OLDUĞUNU DÜŞLEYEREK, YOLLARA DÜŞERİZ. HEP EN ÖZGÜNÜ, EN ÇARPICI, EN ÖZELİNİ DÜŞLERİZ. BİR FARKLA. BAŞKALARININ DÜŞLEMEDİKLERİNİ GERÇEKLEŞTİREREK. BİZLER; SESİN İÇİNDE SEZSİZLİK, SUSKUNLUĞUN İÇİNDE ÇIĞLIĞIZ. SESİ GÖRÜR, FOTOĞRAFI DUYARIZ. GÖRÜLMEYENİ GÖRDÜRÜR, OKUNMAYANI EZBERLETİRİZ. MESAJIN SUYU, TOPRAĞI, GECE AÇAN GÜNEŞİYİZ. FİDANDAN BİR AĞAÇ YAPAN, O AĞACA FİLLERİ TIRMANDIRAN SONRA DA ORADAN TEKRAR İNDİRENLERİZ. BİZLER; DOKUZA BİR EKLEYİP ARTTIRMAK YERİNE, SIFIR EKLEYİP KATLAYANLARIZ. BİRİKTİRMEK İÇİN KAF DAĞINI ARAŞTIRIR, BULMAK İÇİN ARAF’TA BEKLERİZ. BULDUKLARIMIZI DOLDURMAZ, EKSİLTİRİZ. BAŞKASININ ÇİZGİ DEDİĞİ BİZİM İÇİN FİKRİN SIRATLARIDIR. ONLARIN GİTTİĞİ YOLLARDA YÜZER VE YİNE ONLARIN YÜZDÜKLERİ SULARDA YÜRÜRÜZ. BİZLER; GERÇEKLER, SULAR GİBİ ÇAĞLAYIP, DÜŞLER; GÜR BİR NEHİR GİBİ COŞMADIKÇA, KOLLARIMIZIN AĞRISI BİZE GÜÇ VERMEYİP, CİĞERLERİMİZDEKİ TÜKENEN HAVA GÖZÜMÜZÜ KARARTMADIKÇA, ASLA GERÇEKLİĞİN SOĞUK SULARINDA SIRILSIKLAM OLMUŞ SAYMAYIZ KENDİMİZİ. VE YİNE BİZLER; ZİHNİMİZİN KARANLIK DEHLİZLERİNDE GERÇEKLERİ ARARKEN, YENİDEN DÜŞLERE DALARIZ.
|
